Galerie Brigitte Utz, Dresden, 2002
| Residence, mei 2002, Verenigde Tegenstellingen, tekst Bernadette Verhagen De vereniging van tegenstellingen“Ik werk vanuit mijn gevoel en die amorfe vormen komen telkens als vanzelf weer naar voren in mijn werk” beaamt de Haagse beeldend kunstenares Rose-Marijke Weiss mijn opmerking. “Ik vind dat heel belangrijk, het komt ook telkens weer terug, niet bewust maar juist onbewust, vrouwen herkennen dat. Recentelijk maakte Weiss een zijstap naar de keramiek. Ze ontwierp en decoreerde een vijftal wandborden en vazen in samenwerking met de Koninklijke Porceleyne Fles te Delft. De decoraties hebben voor de kunstenares typerende vormen en kenmerken zich door een krachtige intensiteit in een ‘delftsblauwe’ kleurstelling aangevuld met goud. “Ze zijn in een beperkte oplage gemaakt”, vertelt Weiss “en er is gelukkig veel belangstelling voor.” Deze gedreven en intrigerende persoonlijkheid straalt een krachtige dynamiek uit die ze goed weet over te brengen in haar diverse schilderijen, grafisch werk en keramische objecten. Discipline Haar carrière heeft een bijzondere loop genomen. Kunst werd haar van jongsaf aan met de paplepel ingegoten. Ze volgde een klassieke balletopleiding onder leiding van Sonia Gaskell. “Daar heb ik geleerd wat discipline is”, vertelt Weiss. “Niet gemakkelijk, maar in mijn latere leven heb ik daar nog veel profijt van gehad.” Helaas moest ze ermee stoppen omdat ze te lang werd. Na een tussenliggende periode van trouwen, kinderen en werken, zocht ze eind zeventiger jaren het pad van de kunst weer op en combineerde de zoektocht naar zichzelf en de diepere lagen van het leven met de discipline van haar dansopleiding om zich in de vrije expressie te bekwamen. Ze volgde o.a. een korte periode aan de Haagse Academie de opleiding in Architectonische Vormgeving en kwam daarna terecht op de Kokoska Academie in Salzburg. Expressionisme “Ik maakte daar kennis met het Duitse expressionisme”, vertelt Weiss, “die zich kenmerkt door een primitieve intuïtieve en heel zuivere benadering van de kunst. Dat vond ik geweldig inspirerend. Na de val van De Muur ging ik naar Dresden en ontmoette daar vele kunstenaars met wie ik mijn ervaringen kon delen. Deze stad is de bakermat van deze kunststroming en ik voelde mij daar heel erg thuis. Dresden is een heel vrouwelijke stad, niet alleen door haar ligging aan de rivier maar ook door de uitstraling die je voelt als je er verblijft.” Europaweek Weiss is dan ook heel enthousiast over de een-vrouws-expositie die deze zomer in deze stad aan haar werk gewijd wordt. Twaalf verschillende doeken, grafisch werk en keramiek worden geëxposeerd op een tentoonstelling die begin mei wordt geopend door de consul van het Nederlandse consulaat in het kader van de Europaweek. Weiss ervaart dit als een persoonlijke bekroning van haar werk. “Wat ik graag wil is de kloof dichten tussen figuratieve en abstracte kunst. Ik zoek naar harmonie van vormen en kleuren zodat er een bepaalde sereniteit wordt bereikt”, vertelt Weiss verder. “Noem het de vereniging van tegenstellingen, en dan bedoel ik niet alleen feitelijk, zoals de hereniging tussen Oost en West na de val van De Muur, maar een bewuste hereniging van de innerlijke realiteit met de realiteit van de wereld of van de natuur, van lichaam en ziel, van materie en geest.” |
- « Vorige
- 1
- 2
- 3
- 4
- Volgende »